فن پرسی و نصری تنها بازیکنان هم سطح فابرگاس در آرسنال

سسک فابرگاس افشا کرد که چرا 9 سال قبل آرسنال را ترک کرد و اعتراف کرد بعد هر شکست گریه می کرده و همچنین اعدا می کند که رابین فن پرسی و سمیر نصری تنها بازیکن هایی هستند که از نظر ذهنی و تکنیکی همسطح او بودند.
آرسن ونگر سال 2003 توانست فابرگاس را از آکادمی بارسلونا یعنی لاماسیا به آرسنال بیاورد. همچنین فابرگاس تبدیل به جوان ترین بازیکن تاریخ باشگاه شد که در تیم اول بازی می کند. فابرگاس 303 بازی در همه ی رقابت ها برای آرسنال انجام داد و در میان هواداران خیلی محبوب شد. محبوبیت او به خاطر پاس های بلند فوق العاده، شور و شوق زیاد و جنگنده بودنش در میانه ی میدان بود.
اما گرفتن فقط یک جام حذفی در 9 سالی که در آرسنال بود برای او کافی نبود. در نهایت او سال 2011 به بارسلونا برگشت. مدتی بعد هم دوباره به لیگ جزیره برگشت. اما این بار به چلسی رفت. و حالا در لیگ فرانسه و تیم موناکو بازی می کند. حالا این بازیکن 32 ساله از رفتنش از آرسنال می گوید. او می گوید که زمانی که آرسنال کمتر در مسابقات اروپایی حضور داشت احساس تنهایی می کرده است. او در مصاحبه با Arseblog می گوید:
"من کاپیتان بودم. همیشه حس میکردم فشار زیادی روی من است. من باید این تیم را برای بردن هدایت می کردم. من همه چیز را دادم. بعضی وقت ها بعد از هر بازی به خانه می رفتم و گریه می کردم. من سختی می کشیدم. بعضی شب ها از سختی زیاد نمی توانستم بخوابم. و بعد یک بازی را می باختیم. بعد از بازی تو اتوبوس مینشستم. نابود شده بودم. بعد میشنیدم که بعضی از بازیکن ها می خندند و به این فکر می کنند بعد از اینجا کجا بروند."
"چند سال به همین صورت گذشت. ما زیبا فوتبال بازی می کردیم. من از این موضوع لذت می بردم. اما من به خودم فشار می آوردم. برای رهبری تیم. برای هر کاری که می توانستم انجام دهم. اما در نهایت احساس تنهایی می کردم. مخصوصا دو یا سه سال آخر. احساس می کردم که رابین و سمیر تنها بازیکنانی بودند که هم از نظر ذهنی و هم تکنیکی هم سطح من هستند. نمی خواهم متکبرانه صحبت کنم. این چیزی است که آن زمان احساس می کردم."
"افکار زیادی در سرم بود. اعتراف می کنم که کمی خالی شده بودم. هم از نظر ذهنی هم فیزیکی تخلیه شده بودم. در وجودم می دانستم که همه کار کرده ام. می دانستم که باشگاه بازیکنانی را می توانست بخرد اما نخرید. دیدن رفتار بعضی از بازیکن ها و چنین چیزهایی باعث شد که حس کنم میخواهم به چیز های دیگر فکر کنم. اگر به خاطر این موضوع نبود آن زمان از آرسنال نمی رفتم."